szczenię — n IV, D. szczenięęcia; lm M. szczenięęta, D. szczenięniąt «młode psa i innych zwierząt z rodziny psów; szczeniak» Rasowe szczenię. Szczenię wilka, lisa … Słownik języka polskiego
Irish Wolfhound — Irish wolfhound … Wikipédia en Français
Irish wolfhound — Espèce chien (Canis lupus fam … Wikipédia en Français
Lévrier d'Irlande — Irish wolfhound Irish wolfhound … Wikipédia en Français
Lévrier irish wolfhound — Irish wolfhound Irish wolfhound … Wikipédia en Français
Lévrier irlandais — Irish wolfhound Irish wolfhound … Wikipédia en Français
wilczek — m III, DB. wilczekczka, N. wilczekczkiem; lm M. wilczekczki 1. «młody wilk, szczenię wilka» Oswoić małego wilczka. 2. «młody pies z rasy owczarków niemieckich, szczenię tej rasy» Tresować młodego wilczka. 3. rzad. «mały wilk pęd roślinny» Obcinać … Słownik języka polskiego
щенок — род. п. нка, мн. щенята, диал. щеня, также в знач. волчонок, лисенок , щениться, укр. щеня, род. п. яти, блр. щенё, щеня, др. русск. щеня, род. п. яте, щеньць щенок, детеныш дикого зверя , цслав. щенѧ, род. п. ѧте σκύμνος, болг. щене, сербохорв … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Deerhound — Espèce chien (Canis lupus familiaris) … Wikipédia en Français
borsuczę — n IV, D. borsuczęęcia; lm M. borsuczęęta, D. borsuczęcząt «szczenię borsuka» Małe, ślepe borsuczę … Słownik języka polskiego